၁၉၄၆.ခု စက်တင်ဘာလ၊ ၂၉ ရက်နေ့ ဖြစ်လေသည်။၊ ရန်ကုန်မြို့၏ ကောင်းကင်သည်မိုးရိပ်တိမ်လိပ်များကင်းစင်လျှက် ကြည်လင်တောက်ပနေလေသည်၊။
ဗဟန်းလမ်းအတိုင်း တိရစ္ဆာန်ရုံဘေးမှ အလံပြဘုရားလမ်းအတိုင်း..တအားပြေးနေသော ဂျစ်ကားတစ်စင်း၏ နောက်ပိုင်းတွင်ကာ ကီစိမ်းရောင်စစ်ယူနီဖေါင်း ဖိုသီဖတ်သီဝတ်လျှက်၊ ခေါင်းတုံးဆံတောက်နှင့် လူရွယ်တယောက်၊ဘေးတွင် မျက်လုံးမျက်ဖန် ကောင်း ကောင်းနှင့် လုံးကြီးပေါက်လှ မိန်းမတယောက်တို့ကို မြင်ရသည်။
ထိုစစ်ယူနီဖေါင်းဝတ်လူရွယ်သည် တခြားသူတော့ မဟုတ်၊ ။ဖဆပလအဖွဲ့ချုပ် ဥက္ကဌ၊ ပြည်သူ့ရဲဘော်တပ်ဖွဲ့ သေနာပတိ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းဖြစ်ပေသည် ။
ယမန်နေ့ကပင် ဘုရင်ခံ၏ အမှုဆောင်ဝန်ကြီးအဖြစ် ရောက်ရှိသွားလျှက် ပူပူနွေးနွေး ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီးနှင့်နိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီး ဦးအောင်ဆန်းအဖြစ် သူ၏ချစ်ဇနီး ဒေါ်ခင်ကြည်နှင့်အတူ မြို့ထဲဖက်သို့ ထွက်လာ ခြင်းဖြစ်လေသည်။ တလမ်းလုံး စကားတခွန်းမှ မပြောဘဲ ၊ ငေးလာခဲ့သော ဗိုလ်ချုပ်သည် အလံပြဘုရားလမ်း (အော်တိုကား) တိုက်ရှေ့သို့ ရောက်လာသောအခါ ကျွနု်ပ်အား လှမ်း၍ အင်္ဂလိပ်လို ပြောလိုက်လေသည်။
( I am not happy in office ) ”အစိုးရထဲဝင်ပြီး ရာထူးယူရတာ.. ငါတော့ မပျော်ဘူးကွာ။””ဘာဖြစ်လို့ လဲ ဗိုလ်ချုပ် …”ဒေါ်ခင်ကြည်က ဘာမှ မပြော..။ ကျနော်က လှမ်းမေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်၊။
”ဘာကြောင့်မှန်း မသိဘူး၊ ငါတို့နိုင်ငံရေး လုပ်လာတာ ဗြုန်းကနဲ ..ဒီလိုအစိုးရအဖွဲ့ထဲ ရောက်လိမ့်မယ်လို့ တခါမှ စိတ်မကူးခဲ့ဘူး။ ၊ခုတော့ မမျှော်လင့်ဘဲ အစိုးရအဖွဲ့ဝင် ရာထူးယူလိုက် ရတော့ ငါ့စိတ်ထဲမှာ ဘာကြောင့်မှန်းမသိရ ၊ ပျော်ကို မပျော်ပါဘူးကွာ”..
ကျနော်လည်း ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ ကားကိုသာ ဆက်မောင်းနေတော့သည်၊ အမှန်မှာ ဘာကြောင့် မပျော်သလဲ …ဟူသော မေးခွန်းကို ဗိုလ်ချုပ်နှင့် သူ့ဘေးတွင် ထိုင်လျှက်ရှိသော ဒေါ်ခင်ကြည်သည်လည်း.. ၎င်းအဖြေကို စိတ်တွင်းမှ လှိုက်လှဲစွာ သိကြသည်။ ထုတ်ဖေါ် မပြောကြ၍သာ။
၁၉၄၆ခုနှစ်..စက်တင်ဘာလ၊ ၂၂ ရက်နေ့ တနင်္ဂနွေနေ့ကို အမှတ်၂၅ ၊ တာဝါလိန်းရှိ အိမ်သူအိမ်သားတွေ စိတ်ထဲမှာ ထာဝစဉ် သတိရနေကြပေလိမ့်မည်၊။ ဖ.ဆ.ပ.လ.အဖွဲ့ချုပ် ဥက္ကဌ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်း၏ ချစ်ဇနီး ဒေါ်ခင်ကြည်တွင် စတုတ္တမြောက်ရင်နှစ်သည်းချာ သမီးရတနာလေး တစ်ဦး မီးရှုးဖွားမြင်လေသောကြောင့်တည်း၊။
ဖ.ဆ.ပ.လ ခေါင်းဆောင်ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းသည်၎င်းတော်သလင်းလဆုပ်( ၁၂ ) ရက် တနင်္ဂနွေနေ့က သူ့တွင် သမီးရတနာတဦး တိုးပြန်ပြီ ဟူသော မင်္ဂလာသတင်းကောင်းကို ကြားရသောအခါ မည်မျှ ဝမ်းမြောက်ပီတိဖြစ်ရှာလေမည်နည်း။
သူ့၏အကြီးဆုံး ကလေးနှစ်ယောက်မှာယောင်္ကျားလေးချည်း ဖြစ်ကြလျှက် ၊ တတိယကလေး မှာ မိန်းကလေးဖြစ်သည်။ ပြေးလွှား ဆော့ကစားတတ်သည့် အရွယ်ဖြစ်သောသားနှစ်ယောက်ကို ကြည့်ရင်းတခါတခါမျက်စိနောက်သောဗိုလ်ချုပ်သည်သူ၏သမီးကလေး အပေါ် အချစ်တွေ ပိုမိလေသည်။ ယခုတဖန် သမီးရတနာတဦးထွန်းကားပြန်ပြီ။
များမကြာမှီသူက ရုံးကပင်ပန်းပြီး ပြန်လာတိုင်း လှေခါးထိပ် မော်တော်ကားဆိုက်ရာသို့ ” ဖေဖေ ပြန်လာပြီ ” ဟုဆိုကာ ၊ဘဝင်အေးစရာ အပြုံးကလေးများဖြင့် ဆီးကြိုတတ်သောသမီးကလေးနှင့်အတူ၊ အဖေါ်ရမည့်သမီးထွေး ကလေးကို စိတ်ကူးယဉ်ကြည့်ရင်း ၊ဗိုလ်ချုပ်( ဝါ )အောင်ဆန်းဦးတို့အဖေ၊အောင်ဆန်းစုကြည်တို့အဖေ၊ ဦးအောင်ဆန်း၏စိတ်တွင်နှစ်သိမ့်ကြည်နူးသွားလေသည်။
သို့သော်..ကံကြမ္မာကသူ၏မျှော်လင့်ချက် အဆောက်အအုံကိုတဟုန်ထိုးမုန်တိုင်းဆင်၍ ၊ ချေမှုန်းဖျက်ဆီးပစ်လိုက်လေသည်။ စက်တင် ဘာလ ၂၆ ရက်နေ့( ဗိုလ်ချုပ်တို့ ဝန်ကြီးအဖြစ် ကျမ်းကျိန်သောနေ့ )တွင်ဗိုလ်ချုပ်၏သမီးထွေးကလေးသည် သူ့ဖခင်၏ ဂုဏ်ရှိန်သမ္ဘာကို လူ့ပြည်တွင် ၅ ရက်မျှ ခံစားကာ အနိစ္စရောက်သွား ရှာလေတော့သတည်း။ ထို သတင်းကို ကြားကြားချင်း ဗိုလ်ချုပ်တယောက် တချက်မျှ ငိုင်သွားကာ
”အင်း …အိမ်ထောင်ကျတဲ့ ၅ နှစ်ရာသီအတွင်း ကလေးလေးယောက်ရလို့ များလှတယ်ဆိုပြီး စိတ်တော့ ညစ်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရပြီးမှ တော့.ကလေးကိုမသေစေချင်ဘူး …သိပ်နှမြောတာပဲဗျာ” ဟုညည်းရှာလေသည်။ နိုင်ငံရေးကိစ္စအ၀၀တွေကြောင့်အလွန်အလုပ်များ လျှက် ရှိသော သူ၏ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိနှလုံးသားထဲမှဖခင်တို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာအဟုန်လည်းပေါက်ကွဲထွက်လာလေသည်။
ကြည့်စမ်းပါဦး….. တနင်္ဂနွေနေ့ကပဲ သမီးရတနာရခဲ့ပြီး ကြာသပတေးနေ့ကျသောအခါ အစိုးရအဖွဲ့ထဲဝင်ပြီး ဝန်ကြီးအဖြစ်ကျမ်းကျိန်ခဲ့ သည်။ ၎င်းကြာသပတေး နေ့မှာပင် ချစ်သမီးလေးဆုံးရပြန်သည့် ကံကြမ္မာက သူ့အား လှောင်ပြောင်ကာ ပျက်ရယ်ပြုခြင်းပင်မဟုတ်ပါ လော။
အစိုးရအဖွဲ့ဝင် ဝန်ကြီးရာထူးက .. ဘယ်လိုပင်မော်တော်ကား၊ရေဒီယို၊တယ်လီဖုန်းအစရှိသည့်အဆောင်အယောင်တွေများများ..အဖိုးမ ဖြတ်နိုင်သည့် ရတနာ (သမီးထွေးကလေး )ဆုံးရှုံးရသည့် ဗိုလ်ချုပ်ခမျာမှာ အဘယ်မှာလျှင်ပျော်နိုင်ရှာမည်နည်း။
ထို့ကြောင့်ပင် ”အစိုးရအဖွဲ့ထဲဝင်ပြီးရာထူးယူရတာဘာကြောင့်မှန်းမသိ၊ ငါတော့မပျော်ဘူးကွာ ” ဟုပြောသောအကြောင်းသည် အထက်ဖေါ်ပြပါအရေးပါသောအကြောင်းအချက်တချက်ဖြစ်ရမည်ဟုကျွနု်ပ်တထစ်ချထင်လိုက်မိသည်။
ကျနော် တမ်းတ မိသော ဗိုလ်ချုပ်၏ အမှတ်တရများ – မောင်လူဝေး